Shvatali mi to ili ne, svijet je obično veoma glasno mjesto. Zagađenje bukom strašno je za naše zdravlje, ali o njemu ne razgovaramo dovoljno često, tvrde ljekari koji ističu loš uticaj buke na naše zdravlje, kao i psihičko stanje. Osim toga, buka utiče i na našu sposobnost učenja, prenosi Big Thing.
Nivo urbane buke u SAD porasla je za 12 odsto između 1995. – 2006., a problem je toliko velik da je 40 osto ispitanih Amerikanaca tvrdilo da žele da se presele negdje gdje je tiše.
Stanovnici grada navikli su na nivo buke koja je redovno iznad 85 decibela. Život nekoliko godina uz takav nivo buke može rezultirati i oštećenjem sluha, koje je prema stručnjacima nepovratno. Osim smetnji sluha, višak buke ima i druge štetne efekte na naše zdravlje.
Povećan nivo buke prouzrokuje porast nivoa glukokortikoidnih enzima u našem tijelu za čak 40 odsto, što dovodi do povišenog umora i stresa.
Istraživanja su pokazala da buka na radnom mjestu doprinosi iscrpljenosti, povišenom krvnom pritisku i negativnim stavovima.
Izveštaj Svjetske zdravstvene organizacije (SZO) “Teret bolesti zbog buke u okruženju”, napominje da višak buke doprinosi problemima učenja s razumjevanjem čitanja, pamćenjem i pažnjom. Izloženost visokom nivou buke tokom kritičnih godina u djetinjstvu ima negativan “cjeloživotni učinak na obrazovanje”.
Kako je karantin utišao svet za 30 odsto
Dva najveća izvora buke u okruženju su prevoz i industrijske aktivnosti. Automobili su pojačali tu buku na univerzalan, neizbežan nivo. Industrijska područja, često određena za zemljište u blizini najsiromašnijih područja u gradu, još su gora.
Industrijska buka kreće se od 80 dB do 109 dB. Policijske sirene dolaze na 120 dB, a to su samo neki primjeri gradske buke.
Uprkos brojnim socijalnim i ekonomskim problemima koje je svijet pretrpio zbog pandemije, pojavile su se svijetle tačke. Nivo zagađenja u Vuhanu, Italiji, Španiji i SAD pala je za čak 30 odsto nakon karantina.
“Mjere fizičkog udaljavanja zbog kovida-19 povezane su sa otprilike tri decibela smanjenja lične izloženosti zvuku iz okruženja; to predstavlja značajno smanjenje ove štetne izloženosti”, zaključili su istraživači sa Univerziteta Mičigen.
Studija je započela ukrajem 2019., pa je slučajno tim zabilježio nivo izloženosti zvuku pre karantina, kao i nakon njenog početka.
“Povećana izloženost zvuku uništava ekosisteme i ostavlja pustoš u našem nervnom sistemu. Ako ništa drugo, možemo naučiti iz tih malih pobjeda da u svakom negativnom događaju postoji i nešto pozitivno”, zaključili su istraživači.
